Ulica Najświętszej Marii Panny


Ulica Najświętszej Marii Panny jest przedłużeniem ulicy Targowej w kierunku ulicy Narutowicza. W średniowiecznym Tarnowie była jednym z ważniejszych ciągów komunikacyjnych, stanowiła odcinek dawnego traktu w kierunku zamku. W 1567 r. została wybrukowana. W XVIII wieku straciła na znaczeniu w związku z nowo powstałym układem komunikacyjnym Tarnowa. 

W I połowie XIX wieku ulica Najświętszej Marii Panny nosiła nazwę Rzeźnickiej. Nazwa ta wzięła się zapewne od licznych masarzy którzy się przy niej ulokowali.  Od II połowy XIX wieku nosi nazwę taką jak obecnie (w okresie międzywojennym nosiła nazwę Paderewskiego, jednak ta nazwa się nie przyjęła). W tym czasie posiadała już gęstą zabudowę. Na odcinku od „Burku” do mostu nad Wątokiem znajdowało się wiele parterowych budynków w których były sklepy i warsztaty. Na odcinku od mostu do ulicy Narutowicza ulokowane były dwa warsztaty kamieniarsko-rzeźbiarskie. W 1898 r. w okolicach skrzyżowania ulicy Najświętszej Marii Panny i Narutowicza rozpoczęto budowę siedziby Stowarzyszenia Katolickiej Młodzieży Rękodzielniczej „Ojczyzna”,  projektu Szczęsnego Zaremby. Projekt zrealizowano w połowie (zbudowano tylko parter), drugą kondygnację zbudował Edward Okoń w 1919 r. Obecna zabudowa ulicy w większości pochodzi z XIX i początku XX wieku.

Dzisiaj na ulicy Najświętszej Marii Panny znajduje się siedziba Targowisk Miejskich (w byłej siedzibie Stowarzyszenia „Ojczyzna”), Hala Targowa, apteka oraz wiele sklepów.

Jarosław Zbrożek










Bibliografia

Opracowania:

1. Błaszkiewicz L., Najświętszej Marii Panny ulica, [w:] Encyklopedia Tarnowa, red. A. Niedojadło, Tarnów 2010.
2. Potępa S., Ulica Rzeźnicka czyli N.M. Panny [w:] Tarnów – Zamieście i Burek – Wielki Przewodnik t. 3, red. S. Potępa, Tarnów 1996.
3. Potępa S., Złota era Tarnowa, Tarnów 1998.

Fotografie

1. Ulica Najświętszej Marii Panny – zbiór (fot. Jarosław Zbrożek).