Wilhelm Müldner (1841-1887) – kupiec

Wilhelm Müldner urodził się 24 kwietnia 1841 r. w Krakowie jako syn Józefa Müldnera (znanego krakowskiego kupca) i Wilheminy z domu Lierhamer. Po ukończeniu niższego gimnazjum kontynuował naukę w dwuletniej szkole techniczno-kupieckiej przygotowując się do zawodu. Następnie praktykował w różnych przedsiębiorstwach handlowych.

Po wybuchu powstania styczniowego w 1863 r. wstąpił w szeregi powstańców. Brał udział w bitwach pod Miechowem, Grochowiskami oraz Opatowem. Po bitwie pod Opatowem został wzięty do niewoli[1] i zesłany na Sybir, spędził tam dwa lata. Z niewoli wracał pieszo pod przybranym nazwiskiem Nieckowski (spolszczenie niem. nazwiska Müldner; mulde=niecka). Osiadł w Krakowie, postanowił zostać kupcem i kontynuował praktykę w Dreźnie.

W 1869 r. Müldner na stałe osiadł w Tarnowie, gdzie przejął najpierw sklep kolonialny po Hermanie, następnie otworzył sklep w Hotelu Krakowskim (kamienica książąt Sanguszków na ul. Wałowej 2). Okazał się zdolnym przedsiębiorcą skutecznie konkurującym z handlem żydowskim.  Dał się poznać jako rzetelny kupiec oferujący wysokiej jakości towary w rozsądnych cenach. Warto też dodać, że w 1883 r. otworzył w Tarnowie zakład higieniczno-kapielowy „Neptun” przy dzisiejszej ul. Kaczkowskiego.

Wilhelm Müldner udzielał się społecznie, był lubiany i szanowany przez mieszkańców Tarnowa. W 1884 r. wraz z Ignacym Przybyłkiewiczem został współzałożycielem tarnowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie. Należał do Stowarzyszenia Rękodzielników Chrześcijańskich „Gwiazda Tarnowska”. W wyborach w 1873 r. został wybrany na  zastępcę radnego miejskiego, a w kwietniu 1877 r. wszedł w skład Tymczasowego Zarządu Gminnego w Tarnowie.

Był słabego zdrowia dodatkowo osłabionego pobytem w niewoli. Kurował się w Jaworzu oraz Szczawnicy. Zmarł w Tarnowie 3 sierpnia 1887 r. mając zaledwie 46 lat, został pochowany na Cmentarzu Starym w Tarnowie. Na jego pogrzebie było obecnych wiele znaczących osobistości ówczesnego Tarnowa m.in.: książę Eustachy Sanguszko, Jan Witold Rogoyski – burmistrz Tarnowa, Ignacy Przybyłkiewicz – prezes tarnowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie, a także grupa towarzyszy broni z powstania styczniowego oraz wielu mieszkańców Tarnowa.
 
Wilhelm Müldner w 1870 r. ożenił się z Marią Polityńską (córką Karola Polityńskiego st., wiceburmistrza Tarnowa) mieli czworo dzieci. 

Jarosław Zbrożek

Bibliografia

Opracowania:
1. Leniek J., Herzig F., Leśniak F., Dzieje Miasta Tarnowa, Tarnów 1911.
2. Sypek A., Cmentarz Stary w Tarnowie –  Przewodnik cz. I, Tarnów 1991.

Czasopisma:
1. „Pogoń” 1887, nr 17.
2. „Unia” 1887, nr 17.

Strony internetowe:
1. Genealogia Polaków, Powstanie Styczniowe – lista uczestników [Online]
Protokół dostępu: http://www.genealogia.okiem.pl/powstanies/index.php?inne_pole=Mieni&str=8, [6.08.2015 r.].
                                      
[1] Według informacji zawartych na stronie internetowej: Genealogia Polaków, Powstanie Styczniowe – lista uczestników [Online], protokół dostępu: http://www.genealogia.okiem.pl/powstanies/index.php?inne_pole=Mieni&str=8, [6.08.2015 r.] Wilhelm Müldner został wzięty do niewoli pod Miechowem co wyklucza go z udziału bitwach pod Grochowiskami oraz Opatowem.