Ratusz
Na środku Rynku w Tarnowie znajduje się ratusz, budynek którego
historia sięga 500 lat. Powstał on na przełomie XV i XVI wieku.
Pierwotny gmach ratusza był już prawdopodobnie budowlą murowaną,
dwutraktową, nie podpiwniczoną, parterową na planie prostokąta oraz
posiadał wieżę.
W latach późniejszych dobudowano piętro oraz cylindryczne zwieńczenie
wieży. Pierwsza wzmianka źródłowa o tarnowskim ratuszu pochodzi z 1526
r.,
kiedy to trwały przy nim prace remontowo-budowlane. Około połowy XVI
wieku miała miejsce najpoważniejsza jego rozbudowa.
Budynek rozbudowano do obecnych rozmiarów, dobudowując podpiwniczoną
część zachodnią oraz klatkę schodową połączoną z ryzalitem przy
południowo
wschodnim narożniku. Całość została zwieńczona attyką grzebieniową tzw.
polską, ceglaną z kamiennymi maszkaronami i sterczynami oraz
dachem pogrążonym krytym gontem.
Pod koniec XVI wieku wejście od strony południowej zostało
przebudowane, uzyskując niezwykle bogatą oprawę
złożoną z żłobkowanych półkolumn podtrzymujących belkowanie, na którym
widnieje napis: „DOMIUS CUSTODIAT INTROITUM ET EXITUM TUUM”
(Niech Pan strzeże wejścia i wyjścia twego). Właśnie wtedy ratusz nabrał
ostatecznego kształtu niewiele różniącego się od tego
jaki możemy dziś podziwiać. Jak wyglądał ten budynek wewnątrz? Na
parterze dwutraktowe wnętrze dzieliła na całej głębokości wąska sień.
Na piętrze w jego środkowej części była wielka Sala Pospólstwa,
natomiast w części zachodniej Sala Rady obie były dekorowane
polichromiami.
W 1663 r. miał miejsce w Tarnowie pożar, który poważnie uszkodził ratusz
w czasie remontu i odbudowy budowlę pokryto nowym gontem oraz
wymieniono zegar,
który działa do dziś. W XVIII wieku budynek ratusza nie remontowany
popadał w coraz większe zaniedbanie. W końcu tegoż wieku Tarnów przestał
być miastem prywatnym,
wtedy właśnie dokonano podziału Sali Pospólstwa dostosowując ten wiekowy
gmach do nowych potrzeb władz miejskich.
W XIX wieku stan budynku ratusza pogarszał się coraz bardziej. Co
prawda podejmowano próby napraw lecz były one nie wystarczające do
potrzeb tej wiekowej
budowli. Pod koniec XIX wieku jego stan był tak zły, że bliski był
całkowitej ruinie. Władze miasta podjęły decyzje o gruntownym remoncie
ratusza.
Remont ten zlecono krakowskiemu architektowi T. Prylińskiemu, ale
ostatecznie pracę wykonał Szczęsny Zaremba – ówczesny budowniczy
miejski.
Wzmocniono konstrukcje budynku, a część sklepień parteru wymieniono na
lżejsze stropy Kleina. Przebudowano układ północnego traktu parteru oraz
wyburzono
budynek wagi. Przebudowano klatkę schodową, która uzyskała wolutowe
zwieńczenie wzorowane na grzebieniu attyki, wymieniono kamieniarkę
okien, w elewacji
osadzono dwa gotycko-renesansowe portale „wawelskie”. Portal głównego
wejścia zastąpiono nowa kopią i przeniesiono do zachodniej ściany
ryzalitu klatki
schodowej. Sala Rady, która została powiększona kosztem sąsiadującego
skarbca otrzymała neorenesansową dekorację stiukową, natomiast na
ścianach klatki
schodowej znalazła się dekoracja o tematyce heraldycznej. Następny
remont tarnowskiego ratusza miał miejsce w latach 1926-29. Przebudowano
wtedy ganek
wieży, attykę a maszkarony zastąpiono nowymi kopiami odkutymi w
zakładzie Bronisława Kulki.
W 1931 r. ratusz przestał być siedzibą władz miejskich i został
przekazany Muzeum Miasta Tarnowa i Muzeum Diecezjalnemu.
W 1945 r. budynek przejęło nowo utworzone Muzeum Ziemi Tarnowskiej (od
1976 r. Muzeum Okręgowe). Pierwszy powojenny remont ratusza miał miejsce
w 1947 r. Wtedy to usunięto portale „wawelskie” z elewacji. Następne
prace remontowe przeprowadzono w latach 1962-68 wg koncepcji J. E.
Dudkiewicza,
które zostały wykonane przez krakowskie Pracownie Konserwacji Zabytków. W
trakcie tego remontu przesunięto portal główny na pierwotne miejsce,
oraz przywrócono oryginalne maszkarony i zlikwidowano podziały w Sali
Pospólstwa. Odsłonięto również fragmenty XVII wiecznej polichromii.
W 1970 r. zainstalowano stałą wystawę Muzeum Okręgowego. Od 2000 r.
tarnowski ratusz jest cyklicznie remontowany, niedawno zakończył się
remont wnętrza.
Jarosław Zbrożek
Lokalizacja
Galeria 2010 r. – (kliknij tutaj) – fot. Jarosław Zbrożek.
Bibliografia
Opracowania:
1. Chrzanowska P., Ratusz w Tarnowie - Wystawa Stała, Tarnów 1988.
2. Trusz M., Ratusz, [w:] Encyklopedia Tarnowa, red. A. Niedojadło, Tarnów 2010.
3. Trusz M, [w:] Tarnów - Stare Miasto - Wielki Przewodnik t. 1, red. S. Potępa, Tarnów 1994.