Ulica Gabriela Narutowicza jest jedną z ważniejszych arterii miasta, o wielkim natężeniu ruchu, stosunkowo
wąska w większości zabudowana budynkami powstałymi po 1945 r. Do 1928 r. nosiła nazwę Mała Strusina.
Biegła wtedy od ulicy Bandrowskiego do ulicy Konarskiego (odcinek od ulicy Bandrowskiego do ulicy Krakowskiej
nosił nazwę ulicy Stajennej), dopiero po II wojnie światowej została połączona z ulicą Krakowską.
Do lat 60. ubiegłego wieku była luźno zabudowana, w większości
parterowymi domami z ogrodami. Znajdowały się na niej również
zakłady przemysłowe takie jak odlewnia czy firma konfekcyjna Wurzela i
Daara (róg ulicy Drużbackiej).
Z początkiem lat 60. XX wieku powstały duże bloki mieszkalne, ze
starszych budynków zachował się kościół Matki Bożej Szkaplerznej oraz
kilka
„frontowych” kamienic i kilka domów za blokami – niewidocznych już z
ulicy. Przy ulicy Narutowicza znajduje się Stary Cmantarz,
Starostwo Powiatowe oraz Tarnowskie Wodociągi i Komisariat Policji.
Jarosław Zbrożek
Fotografie
1. Ulica Gabriela Narutowicza – zbiór (fot. Jarosław Zbrożek).
