Pomnik „Walki i Zwycięstwa”

Idea upamiętnienia w Tarnowie ofiar II wojny światowej powstała już w rok po jej zakończeniu. Tarnowski architekt Witold Giżbert-Studnicki wykonał projekt pomnika, który miał stanąć tuż obok przesuniętego w głąb cmentarza muru cmentarnego. Do zrealizowania tego projektu jednak nie doszło.

W latach 60. XX wieku do sprawy powrócono. Rozpisano konkurs na projekt pomnika, który wygrało małżeństwo tarnowskich rzeźbiarzy – Bogdana i Anatol Drwalowie. Pomnik stanął na terenie wydzielonym ze Starego Cmentarza. Składa się z dwóch oddalonych od siebie monumentów. Pierwszy z nich symbolizuje ruiny, przy których stoi płaczące dziecko, w górnej jego części znajduje się nisza w której umieszczona została urna zawierająca ziemię pochodzącą z miejsc straceń, wyszczególnionych na bocznej ścianie tegoż monumentu. Po lewej stronie tej części pomnika umieszczono dwa grunwaldzkie miecze – symbol zwycięstwa. Drugi monument, to grupa trzech klęczących postaci, podpierających się rękami przed upadkiem. Jeden z nich ma otwór w klatce piersiowej symbolizujący postrzał, drugi ma rękę uniesioną w górę z zaciśniętą pięścią – przepowiednią zwycięstwa.

Uroczyste odsłonięcie pomnika miało miejsce 14 czerwca 1966 r.

Jarosław Zbrożek

Bibliografia

Opracowania:

1. Smagacz A., Pomnik Walki i Zycięstwa, [w:] Encyklopedia Tarnowa, red. A. Niedojadło, Tarnów 2010.

2. Tarnowskie Pomniki, red. I. Bończyk, B Dziduszko, A. Smagacz, Tarnów 2008.

Fotografie

1. Pomnik „Walki i Zwycięstwa” – zbiór (fot. Jarosław Zbrożek).