Feliks Jarocki (1824-1900) – burmistrz miasta Tarnowa 1870-1873
Feliks Jarocki urodził się w 1824 r. w Kołaczycach koło Jasła. Ukończył Gimnazjum w Tarnowie, następnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po skończeniu studiów i uzyskaniu tytułu doktora obojga praw osiadł w Tarnowie, gdzie założył kancelarie adwokacką.
Po wybuchu powstania styczniowego bardzo zaangażował się w „sprawę narodową”. Bronił przed sądem Majewskiego, Szlagórskiego, Naglickiego, Jędrzejowskiego oskarżonych o wzniecanie antyaustriackich nastrojów w tzw. „spawie tarnowskiej” w 1863 r. Sam Jarocki był słusznie podejrzewany przez władze austriackie o działalność wspierającą powstanie. Współpracował z tarnowską Ławą Obwodową, brał udział w manifestacjach patriotycznych w Tarnowie, w jego mieszkaniu szyto odzież dla powstańców.
W 1867 r. Jarocki został wybrany do pierwszej autonomicznej Rady Miasta Tarnowa. Trzy lata później ponownie uzyskał mandat radnego oraz został wybrany zastępcą burmistrza Wojciecha Bandrowskiego (w pierwszym głosowaniu wybrano wiceburmistrzem Klemensa Rutowskiego, który urzędu jednak nie przyjął). Po śmierci Wojciecha Bandrowskiego w sierpniu 1870 r. Jarocki w dniu 12 września 1870 r. został wybrany burmistrzem, a jego zastępcą wybrano Karola Polityńskiego (senior). W czasie sprawowania urzędu burmistrza Tarnowa przez Jarockiego m.in.: otwarto bursę św. Kazimierza dla biednych uczniów tarnowskich szkół, wprowadzono myto „kopytkowe” czyli opłatę za wjazd do miasta wozów konnych, zakupiono a następnie przekazano plac pod budowę gimnazjum (dzisiejsze I Liceum Ogólnokształcące), oraz rozpoczęto budowę szkoły wydziałowej (dzisiejsze Gimnazjum nr 2) przy nowo otwartej ulicy Kopernika.
Rada Miejska postanowiła, że z dniem 1 lutego 1872 r. miasto samo będzie zarządzać propinacją wódczaną i piwną (pobór opłat ze sprzedaży wyrobów alkoholowych) pod kierunkiem Józefa Pędrackiego. Sprawa ta dzieliła Radę na zwolenników zarządu propinacji przez miasto oraz zwolenników jej wydzierżawienia. W tym samym roku Towarzystwo Rolnicze zorganizowało w Tarnowie na plantach obok dworca kolejowego okręgową wystawę rolniczą, która cieszyła się sporym zainteresowaniem mieszkańców miasta.
10 listopada 1873 r. podczas trwających wyborów do Rady Miasta władze austriackie zawiesiły w pełnionych obowiązkach burmistrza Jarockiego. Przyczyny tego stanu rzeczy nie są dziś znane. Cieszył się jednak dalej zaufaniem mieszkańców Tarnowa, gdyż jeszcze przez niemal dwie dekady wybierany był radnym miejskim, równocześnie prowadząc swoja kancelarię adwokacką. Zmarł 16 marca 1900 r. na zapalenie płuc, został pochowany na Cmentarzu Starym w Tarnowie.
Feliks Jarocki żonaty był z Marią z Pierzchałów. Małżeństwo nie posiadało dzieci.
Jarosław Zbrożek
Bibliografia
Opracowania:
1. Leniek J., Herzig F., Leśniak F., Dzieje Miasta Tarnowa, Tarnów 1911.
2. Kunisz A., Udział Ziemi Tarnowskiej w Powstaniu Styczniowym, Kraków 1990.
Opracowania:
1. Leniek J., Herzig F., Leśniak F., Dzieje Miasta Tarnowa, Tarnów 1911.
2. Kunisz A., Udział Ziemi Tarnowskiej w Powstaniu Styczniowym, Kraków 1990.
Strony internetowe:
1. Feliks Jarocki, Tarnowskie Centrum Informacji [Online].
Protokół dostępu: http://www.it.tarnow.pl/index.php/pol/Atrakcje/TARNOW/Ciekawostki/Burmistrzowie-Tarnowa/Feliks-Jarocki [2.02.2015 r.].
Fotografie
1. Feliks Jarocki (Leniek J., Herzig F., Leśniak F., Dzieje Miasta Tarnowa, Tarnów 1911).
Protokół dostępu: http://www.it.tarnow.pl/index.php/pol/Atrakcje/TARNOW/Ciekawostki/Burmistrzowie-Tarnowa/Feliks-Jarocki [2.02.2015 r.].
Fotografie
1. Feliks Jarocki (Leniek J., Herzig F., Leśniak F., Dzieje Miasta Tarnowa, Tarnów 1911).