Posty

Wyświetlanie postów z sierpień, 2015

Obraz Tarnowa w lokalnej prasie z 1848 r.

Od połowy XIX w. Tarnów miał swoją prasę lokalną (świecką). Nieco o niej już napisano. Pierwszy numer gazety pt. „Zgoda” ukazał się w Tarnowie 1 kwietnia 1848 r. Wydawana była trzy razy w tygodniu. Od 4 listopada 1848 r. do 11 stycznia 1849 r. miała tytuł: „Gazeta Tarnowska godło: Zgoda”. Założycielami jej byli dwaj tarnowianie: Stanisław Pilat (literat) i Karol Wilczyński (urzędnik), który później objął po Pilacie funkcję redaktora odpowiedzialnego. Redakcję jego stanowili wówczas: Jan Szwejkowski, adwokat i Wojciech Bandrowski, późniejszy burmistrz Tarnowa. Współpracowali z nią: ks. Eugeniusz Janota, germanista, krajoznawca, taternik oraz adwokat Maksymilian Michalski a także bracia Franciszek i Michał Wiesiołowscy. Początkowo „Zgoda” była nieoficjalnym organem miejscowej Rady Narodowej, krótko w listopadzie 1848 r. wychodziła nakładem Rady Narodowej obwodu tarnowskiego jako jej faktyczny organ. „Zgoda” była pismem politycznym, stała na gruncie uwłaszczenia chłopów, obok krakowskiej

Gustaw Müldner (1880-1933) – nauczyciel akademicki

Gustaw Müldner urodził się 16 stycznia 1880 r. w Tarnowie. Był synem powstańca z 1863 r., późniejszego  sybiraka – Wilhelma Müldnera [1] . Całą młodość spędził w rodzinnym Tarnowie, gdzie ukończył c.k. gimnazjum, którego absolwentami przed nim byli m.in. poeta Kazimierz Brodziński, historyk Józef Szujski, a później pisarz Roman Brandstaetter, polityk Adam Ciołkosz, historyk Władysław Czapliński. W latach gimnazjalnych żywo angażował się w działalność paramilitarną, m.in. w ramach tarnowskiego „Sokoła”, którego był współzałożycielem [2] . Po złożeniu egzaminu dojrzałości przeniósł się do Lwowa i podjął studia na Wydziale Inżynierii tamtejszej Politechniki. Wyróżnił się wówczas jako wybitnie zdolny student o dość wszechstronnych zainteresowaniach matematycznych, malarskich i muzycznych. Jako młodzieniec obdarzony pięknym głosem (tenor liryczny) brał udział m.in. w zagranicznych występach cieszącego się dużą estymą chóru Politechniki Lwowskiej.