Kościół pw. św. Maksymiliana Kolbego
W 1877 r. Siostry Urszulanki Unii Rzymskiej zostały wygnane z Gniezna przez rząd pruski. Szukając nowego miejsca zwróciły się do tarnowskiej Rady Miejskiej z prośbą o osiedlenie się w Tarnowie i otrzymały przychylną odpowiedź. W lipcu 1877 r. Siostry przybyły do Tarnowa i zamieszkały w dużym domu wraz z ogrodem przy ul. Bema (ówcześnie Ogrodowej). Rok później mogły się cieszyć obszerną kaplicą pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, która stanęła na rogu ulic Bema (ówczesnie Ogrodowej) i Urszulańskiej. Była to budowla w stylu neoromańskim na planie krzyża greckiego, murowana z cegły, otynkowana. Posiadała dach siodłowy o małym nachyleniu połaci, kryty blachą. Na skrzyżowaniu kalenic znajdowała się czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę, wnętrze nakryte było sklepieniami. Na wyposażenie kaplicy składało się m.in.: ołtarz główny z figurą Serce Jezusa wykonany przez Latoszyńskiego według projektu Michała Zajączkowskiego, ambona wykonana przez Latoszyńskiego według projektu Michała Zajączkow