MOJE MIASTO TARNÓW – MÓJ POWIAT TARNOWSKI

Na uwagę zasługuje znajdujący się w tarnowskiej katedrze nagrobek zasłużonego dla tarnowskiego szkolnictwa ks. Marcina Łyczki. Na płycie umieszczony jest łaciński tekst, który brzmi: „Wielebnemu Księdzu Marcinowi z Ryglic Łyczkowi, przełożonemu kościoła tarnowskiego, ze szlachetności rodu, nauki i roztropności, w zarządzeniu różnymi sprawami wsławionemu, szczególną wstrzemięźliwością obdarzonemu; Piotr Łyczko i wnukowie, ze łzami położyli. Umarł roku 1578, dnia 8. maja, mając lat 70.” [1] .

Setna rocznica przebiegu pierwszej wojny światowej skłania do refleksji i zadumy. „Wielka wojna” przetoczyła się również przez Tarnów i okolice, nadto tarnowianie doświadczyli jej okropności, tułając się po innych miejscowościach, nawet poza granicami Polski. Tarnowianie byli tułaczami, wygnanymi do dalekich krajów, gdzie nie zawsze miło i ochoczo ich witano i im pomagano. Jak pisze M. Stopkowa było to iście „dantejskie piekło”. Poniższe, autentyczne relacje chociaż w niewielkim stopniu uświadamiają współczesnym, co to jest wojna i nieszczęście. Pisownię pozostawiam w oryginale. 

Cmentarz wojenny nr 34 w Ołpinach położony jest na wzgórzu po południowej stronie wsi. Do cmentarza można dojechać drogą zaczynającą się w centrum miejscowości (skręcając w lewo jadąc od Szerzyn). Drogę tę poprzedza oryginalny austriacki betonowy słup informacyjny, który stoi w sąsiedztwie figury św. Józefa z Dzieciątkiem.

Z biogramu Juliusza Kaden-Bandrowskiego. Juliusz Kaden-Bandrowski (ur. 24 lutego 1885 r. w Rzeszowie, zm. 8 sierpnia 1944 r. w Warszawie). Był synem Juliusza Mariana Bandrowskiego i jego żony Heleny z Kadenów. Polski pisarz (prozaik) i publicysta, wolnomularz, kapitan piechoty Wojska Polskiego. Studiował pianistykę w konserwatoriach w Krakowie, Lwowie, Lipsku i Brukseli (od 1907 r.), jednakże zrezygnował z kariery pianisty z powodu skutków dwukrotnego złamania ręki w dzieciństwie. W 1907 r. zajął się publicystyką – był korespondentem prasy krajowej, pisując recenzje i szkice publicystyczne. Podczas pobytu w Brukseli rozpoczął studia filozoficzne. Zaangażował się wówczas silnie w działalność społeczno-niepodległościową w polskich stowarzyszeniach młodzieżowych na emigracji (lelewelczycy), związanych z PPS-Frakcją Rewolucyjną. W sierpniu 1914 r., po wybuchu wojny, wstąpił do I Brygady Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego, którego został adiutantem. Następnie pełnił funkcję oficera wer