MOJE MIASTO TARNÓW – MÓJ POWIAT TARNOWSKI

Dzieje Żydów w Tarnowie to historia kilku stuleci współistnienia judaizmu i chrześcijaństwa, kultury i zwyczajów żydowskich i polskich oraz języków: jidysz i polskiego... Pomimo dystansu, jaki istniał między obydwoma społecznościami, wyraźnych różnicach w jakości życia, zarówno Polacy, jak i Żydzi uzyskiwali wiele korzyści ze wspólnego życia w mieście. Tarnowianin, Abraham Chomet, ostatni przedwojenny przewodniczący gminy żydowskiej, który przeżył Holokaust, inicjator Księgi Pamięci, zmarły w Tel Awiwie ok. 1980 r. podsumowywał to wspólne zamieszkiwanie Tarnowa w następujący sposób: Być może, że było to jedyne miasto w Rzeczypospolitej, w której w Radzie Miejskiej obywatele różnych narodowości i religii pracowali w pokoju i harmonii dla dobra ogółu [1] .

Pomnik obrońców szkoły w Radłowie stoi się na skwerze znajdującym się przy skrzyżowaniu ulic Biskupskiej z Poległych. Ma formę dwóch brył, ustawionych na schodkowym cokole, ze szczeliną pośrodku tworzącą krzyż. Między bryłami zamontowany jest metalowy orzeł wojsk lądowych RP, a poniżej metalowa tablica z napisem:

Krzyż z wizerunkiem ukrzyżowanego Jezusa w Zakrzowie znajduje się obok cmentarza wojennego nr 284. Został postawiony na kwadratowym postumencie usadowionym na schodkowym cokole. Całość została wykonana z piaskowca.