MOJE MIASTO TARNÓW – MÓJ POWIAT TARNOWSKI

Ludwika Rozsay urodziła się 24 sierpnia 1867 r. w Tarnowie jako córka Wilhelma i Cecylii z domu Henner. Ukończyła 8-klasową szkołę Sióstr Urszulanek i 8-klasową szkołę wydziałową – zdała egzamin specjalny z j. francuskiego. Egzamin dojrzałości zdała w 1888 r. w Krakowie.

Franciszka Czernecka urodziła się 25 listopada 1881 r. w Tarnowie jako córka Franciszka i Elżbiety z Wertzów. Uczęszczała do szkoły wydziałowej w Tarnowie i we Lwowie. W 1905 r. ukończyła z wyróżnieniem Seminarium Nauczycielskie w Przemyślu. Pracowała w następujących placówkach: w Szkole Podstawowej w Klikowej 1905-09, w Szkole Wydziałowej im. S. Staszica w Tarnowie 1909-10, w Szkole Wydziałowej im. Franciszka Józefa I (potem im. M. Konopnickiej) 1910-48.

Edward Szalit urodził się 12 lipca 1878 r. Doktor wszech nauk medycznych. Studia i specjalizację w chorobach zębów i jamy ustnej odbył w Berlinie oraz w Wiedniu. W Tarnowie osiedlił się w 1912 r., podejmując pracę jako stomatolog w ambulatorium kolejowym a także w kasie chorych.

Józef Kordian Zamorski urodził się 1 kwietnia 1890 r. w majątku Kołkówka k. Rzepiennika Biskupiego jako syn Arnolda i Wiktorii z Serafinów. Pierwszym etapem jego edukacji była nauka domowa. Następnie uczęszczał do 4-klasowego gimnazjum i seminarium nauczycielskiego we Lwowie. Lata 1910-14 spędził w Krakowie studiując w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, pod kierunkiem Józefa Mehoffera. Studia skończył z wyróżnieniem w 1918 r.

Tarnowski Pałac Ślubów przy ul. Gumniskiej 30 to zbudowany w duchu neogotyku angielskiego pałac fabrykancki. Jego projektantem był prawdopodobnie Karol Polityński mł. Powstał ok. 1880 r. dla rodziny Nalepów, właścicieli pobliskiej cegielni, kaflarni, oraz fabryki świec. Jest to gmach zbudowany na planie prostokąta, murowany, podpiwniczony, parterowy, o tynkowanych ścianach. Po wschodniej stronie usytuowana jest ośmioboczna wieża narożna. W dekoracji zastosowano ostre łuki otworów okiennych i wejściowych, blanki, schodkowe szczyty oraz arkadowe fryzy.   Na początku XX wieku w wyniku bankructwa rodziny Nalepów pałac wraz z fabrykami wystawiono na sprzedaż. Dobra te nabyła rodzina Goldmanów. Jednakże i oni w wyniku działań wojennych w trakcie I wojny światowej i nieuczciwych wspólników popadli w tarapaty finansowe. W związku z tym postanowili wynajmować część pomieszczeń pałacu. W 1939 r. władze niemieckie odebrały Goldmanom pałac oraz fabryki, a po II wojnie światowej upaństwowiono

Kamienica przy ul. Wałowej 10 jest jedną z najbardziej reprezentacyjnych w Tarnowie. O jej budowie zdecydowano w 1880 r. Miała być siedzibą Kasy Oszczędności miasta Tarnowa, która powstała w 1861 r. i od początku swej działalności mieściła się w wynajmowanym mieszkaniu w kamienicy Czajkowskich „na Burku”. Działalność Kasy polegająca na wspomaganiu drobnego handlu, rzemiosła i miejscowego przemysłu oraz kredytowaniu inwestycji miejskich ciągle się rozwijała. Zyski w większości przeznaczano na wspieranie instytucji społecznych i inicjatyw kulturalnych w Tarnowie. Rozwój Kasy – pierwszej liczącej się instytucji finansowej w mieście – sprawił, iż dotychczasowe lokum stało się niewystarczające. W związku z tym podjęto decyzję o budowie własnej siedziby. W tym celu zakupiono parcelę na ul. Wałowej oraz rozpisano konkurs na projekt budynku. Przyjęto projekt Karola Polityńskiego mł., który zakładał dwubryłowy, neorenesansowy gmach o bardzo bogatej dekoracji sztukatoryjnej, z dużą salą bal