MOJE MIASTO TARNÓW – MÓJ POWIAT TARNOWSKI

Od 1904 r. w Tarnowie pracują księża Misjonarze. Świątynia z czerwonej cegły, która wybudowali początkiem XX w. z dwoma strzelistymi wieżami tuż obok dworca PKP i PKS jest najbardziej charakterystyczną tarnowską budowlą sakralną znaną w całym niemal świecie. Jeszcze wcześniej, bo końcem XIX w. do Tarnowa przybyły siostry Miłosierdzia [1] .

Dom mansjonarzy znajduje się w północno-wschodniej części Placu Katedralnego. Jest to budynek murowany, podpiwniczony, piętrowy. W XV wieku w jego miejscu znajdowały się dwa prawdopodobnie drewniane domy, należące do prebendy zamkowej (strona wschodnia) i prebendy św. Bartłomieja (strona zachodnia). Po pożarze, który strawił obydwa te domy i miał miejsce pod koniec XV wieku, na przełomie XV i XVI wieku odbudowano je już jako murowane.   W 1609 r. książę Janusz Ostrogski ufundował kolegium mansjonarzy (kapłanów niższej rangi), których siedzibą został dom prebendy św. Bartłomieja. Zadaniem mansjonarzy było pozostawać na miejscu i pełnić wyznaczone funkcje duszpasterskie i liturgiczne. Przez niemal cały XVII wiek obydwa w/w domy były nieremontowane i popadały w ruinę. Dopiero w 1697 r. siedzibę mansjonarzy wyremontowano za znaczną wtedy kwotę 1 tyś zł. W XVIII wieku obydwa domy przykryto wspólnym dachem, a ich wnętrza scalono. Wewnątrz mieściło się 10 pokoi i kuchnia. W 1786 r. nie

Po zakończeniu I wojny światowej szkoła musiała wyleczyć swoje rany, wojną spowodowane. Były to zniszczenia budynku, uszczerbki na zdrowiu kadry nauczycielskiej biorącej bądź to bezpośredni udział w działaniach bojowych, bądź to żyjących w ciężkich warunkach okupacji i wojny. Zrzucenie jarzma niewoli i zawitanie wolności po 146 latach wyzwalało nadzieje na głębokie zmiany w szkolnictwie wśród wielu grup społecznych. Pierwszym tego zwiastunem wydał się być obradujący w 1919 r. w Warszawie Sejm Nauczycielski. W aspekcie szkolnictwa zawodowego domagano się na nim wprowadzenia obowiązku uczęszczania młodzieży pracującej do szkół dokształcających do ukończenia 18 roku życia. Miało to poważnie wpłynąć na poprawę kwalifikacji zawodowych pracowników przemysłu, rzemiosła i handlu [1] .

Cmentarz wojenny nr 158 w Mesznej Opackiej położony jest na skraju wsi, po prawej stronie drogi do Tuchowa. Jego powierzchnia wynosi 278 m², założony jest na planie prostokąta, ogrodzony sztachetowym płotem ustawionym na betonowych słupkach.

Feliks Jarocki urodził się w 1824 r. w Kołaczycach koło Jasła. Ukończył Gimnazjum w Tarnowie, następnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po skończeniu studiów i uzyskaniu tytułu doktora obojga praw osiadł w Tarnowie, gdzie założył kancelarie adwokacką.

Cmentarz wojenny nr 163 w Tuchowie położony jest na wzgórzu z północno-wschodniej strony miasta. Jego powierzchnia wynosi 1395 m², założony jest na planie prostokąta ze ściętymi narożami i ogrodzony kamiennymi słupami przykrytymi betonowymi daszkami, połączonymi parami stalowych rur.