MOJE MIASTO TARNÓW – MÓJ POWIAT TARNOWSKI

Cmentarz wojenny nr 151 w Lubaszowej położony jest na stromej skarpie po lewej stronie drogi do Jodłówki Tuchowskiej. Niemal po przeciwnej stronie cmentarza znajduje się szutrowa droga przechodząca przez mały betonowy most. 

Cmentarz wojenny nr 161 w Tuchowie położony jest na terenie starego cmentarza parafialnego. Jego powierzchnia wynosi 314 m², założony jest na planie prostokąta z wypustką w ścianie tylnej gdzie umieszczony jest pomnik centralny. Całość ogrodzona jest kamiennymi słupkami połączonymi parami rur stalowych. Wejście ujęte jest w dwa kamienne słupki z żelazną jednoskrzydłową bramą.

Cmentarz wojenny nr 160 w Tuchowie położony jest na terenie nowego cmentarza parafialnego. Jego powierzchnia wynosi 565 m², założony jest na planie prostokąta z wypustką od strony frontowej i ogrodzony betonowymi słupkami połączonymi parami rur stalowych. Wejście znajduje się od strony północnej i ujęte jest w dwa betonowe słupki z żelazną dwuskrzydłową bramą.

Cmentarz wojenny nr 153 w Siedliskach znajduje się przy bocznej drodze około 150 m od skrzyżowania znajdującego się niemal naprzeciwko stacji kolejowej z drogą główną do Tuchowa. 

Obecnie nieco zapomniany, a w XIX wieku znany w Tarnowie i Wiedniu oraz na kresach polskich. Zmarł przeżywszy 58 lat życia. Był prezydentem c.k. Sądu Obwodowego w Tarnowie, posłem sejmowy z miasta Tarnowa i deputowanym do Rady Państwa w Wiedniu. Jego nekrolog pojawił się w tarnowskiej „Unii” o następującej treści:     „Dziś rano przyniosły telegramy z Szczawnicy tę żałobną wiadomość, która nie tylko mieszkańców naszego miasta smutkiem napełniła, ale także w całym kraju wywoła szczery żal, bo miasto nasze traci w zmarłym zacnego prezesa sądu i gorliwego posła, a cały kraj traci godnego obywatela i cichego ale niezmordowanego pracownika. (…). Zmarł w Szczawnicy dnia 3 września b. r. [1887 r.]” [1] .

Wincenty Witos (ur. 21 stycznia 1874 r. w Wierzchosławicach, zm. 31 października 1945 r. w Krakowie), był polskim politykiem, działaczem ruchu ludowego [1] . Od 1895 r. był członkiem Stronnictwa Ludowego, w latach 1908-1914 posłem do galicyjskiego Sejmu Krajowego, a w latach 1909-1931 również wójtem Wierzchosławic. Od 1911-1918 r. poseł do austriackiej Rady Państwa, od 1914 r. w PSL „Piast” (prezes ugrupowania w latach 1918–1931) i w Naczelnym Komitecie Narodowym, później w Lidze Narodowej (1917–1918), prezes Polskiej Komisji Likwidacyjnej. Od 1919 r. poseł na polski Sejm [2] . Trzykrotnie sprawował funkcję premiera (od 24 lipca 1920 r. do 13 września 1921 r., od 28 maja 1923 r. do 14 grudnia 1923 r. i od 10 maja 1926 r. do 14 maja 1926 r.), jego rząd został obalony w wyniku przewrotu majowego [3] . Wraz ze swoim ugrupowaniem politycznym popadł w wieloletni konflikt z abp. Leonem Wałęgą.

Ulica Józefa Bema jest jedną z najstarszych ulic miasta Tarnowa. W 1796 r. była już widoczna na planie Tarnowa autorstwa Franza von Grottgera. Obecnie łączy ulicę Krakowską z placem gen. Józefa Bema zwanym potocznie Burkiem. Pierwotnie ulica nazywała się Ogrodowa (nazwa wzięła się najprawdopodobniej od ogrodu należącego do Szpitala św. Ducha), później znana była jako Ferdynanda Focha, Maurycego Thoreza i Polskiego Października.

Cmentarz wojenny nr 258 w Biskupicach Radłowskich położony jest po prawej stronie drogi Żabno-Biskupice Radłowskie, przed mostem na Dunajcu. Po przeciwnej stronie drogi znajduje się cmentarz wojenny nr 257. Powierzchnia cmentarza wynosi 2082 m², założony jest na planie zbliżonym do ośmioboku i ogrodzony pełnym, betonowym murem z występami przykrytymi dwuspadowymi daszkami i wnękami na tablice inskrypcyjne. Od frontu mur zdobiony jest ażurowo. Wejście znajduje się od strony południowej i prowadzi przez 2 symetrycznie rozmieszczone metalowe bramki.

Cmentarz wojenny nr 257 w Biskupicach Radłowskich położony jest po lewej stronie drogi Żabno-Biskupice Radłowskie, przed mostem na Dunajcu. Po przeciwnej stronie drogi znajduje się cmentarz wojenny nr 258.

Dawny budynek szkolny zwany akademiolą znajduje się w północno-wschodniej części Placu Katedralnego. Jest to budynek zbudowany na planie nieregularnego czworoboku, murowany, piętrowy, podpiwniczony, jednotraktowy. Jego zachodnia ściana wsparta jest na miejskim murze obronnym. Całość nakryto wysokim dachem siodłowym, pokrytym dachówką ceramiczną. Fasada jest pięcioosiowa z obramieniami okiennymi wykonanymi techniką sgraffitową. Główne wejście ozdobiono kamiennym portalem manierystycznym stylizowanym na XVI wiek.  Piwnice nakryte są sklepieniami kolebkowymi. Wnętrze budynku jest jednoprzestrzenne, z odsłoniętym XVI-wiecznym wątkiem ścian oraz stropem belkowym zrekonstruowanym współcześnie. Obecnie istniejący budynek powstał z dwóch odrębnych budynków, a mianowicie z budynku dawnej szkoły parafialnej (część południowo-zachodnia) i infirmerii (izby chorych) wikariuszy kolegiackich (część północno-wschodnia). Szkoła parafialna prawdopodobnie istniała już od II połowy XIV wieku. Naj

Ulica Józefa Piłsudskiego zlokalizowana jest w północnej części miasta, w dzielnicy Zawale. Ulica ta powstała z dawnej drogi folwarku kanoników, rozpoczyna swój bieg od pl. Ofiar Katynia, a kończy w okolicach dawnej strzelnicy i pocegielnianego wyrobiska Kantoria. Jej pierwotna nazwa to Seminaryjska, następnie Józefa Piłsudskiego (od 1921 r.), Ignacego Daszyńskiego (od 1946 r.), Janka Krasickiego (od 1950 r.). Obecna nazwa nadana została po 1989 r. powracając do nazewnictwa z okresu międzywojennego.

Pałac „Dolańskich” w Radłowie znajduje się przy ul. Biskupiej, nieopodal radłowskiego Rynku. Stanął w miejscu wcześniejszego dworu biskupiego istniejącego od końca XIV wieku, który był budynkiem drewnianym na kamiennej podmurówce. W latach 1638-1639 Jan Zadzik wybudował w jego miejscu nowy dwór również z drewna, który został zniszczony prawdopodobnie w czasie potopu szwedzkiego i odbudowany w 1667 r. przez biskupa Andrzeja Trzebickiego.

Kapliczka Najświętszej Maryi Niepokalanie Poczętej w Szerzynach znajduje się przy polnej drodze prowadzącej do cmentarza wojennego nr 31 w Szerzynach. Wzniesiona została w 1956 r. [1] z fundacji Anny i Antoniego Urbaników.

Cmentarz wojenny nr 31 w Szerzynach położony jest na wzniesieniu po prawej stronie drogi  Szerzyny – Święcany w odległości około 1,5 km od centrum wsi. Do cmentarza prowadzi polna droga (na początku której ustawiony jest oryginalny słup informacyjny), którą idąc mija się kapliczkę Najświętszej Marii Niepokalanie Poczętej. 

Cmentarz wojenny nr 33 w Szerzynach położony jest po prawej stronie drogi Szerzyny – Ryglice, około 0,5 km przed skrzyżowaniem z drogą od Ołpin. Powierzchnia cmentarza wynosi 706 m², założony jest na planie prostokąta, skierowany frontem do drogi i ogrodzony z trzech stron kamiennym murem nakrytym betonowym daszkiem, a od frontu kamiennymi słupkami połączonymi drewnianymi belkami. Wejście na cmentarz ujęte jest dwoma słupkami i zamknięte drewnianą bramką.

Cmentarz wojenny nr 32 w Szerzynach położony jest po lewej stronie drogi Szerzyny – Swoszowa około 1,5 km od centrum wsi. Powierzchnia cmentarza wynosi 447 m², założony jest na planie prostokąta i ogrodzony kamiennym murem, który jest przykryty betonowym daszkiem.